Kort gezegd..

En wij blijven doen waarvoor wij in de wieg zijn gelegd. Kort gezegd; Wij doen. Met aanzienlijk minder dan geoorloofd. En onze knieën knikken. Net als ons hoofd. Wanneer zij vragen om meer. Meer dagen, meer uren. En onze ruggen, onze schouders, onze voeten… Zij hebben te verduren. En toch…. Onze monden blijven lachen om de grappen die wij maken. Over serieuze zaken. En over hen… Zij, die het niet snappen..Of het niet zien zoals het is. Zo houden wij het luchtig. Wij nemen hete baden en zuchten van verlichting. Wanneer spieren ontspannen. Gedachten worden losgelaten. Wij willen niet oeverloos debatteren. Of praten. Over besluiten die al zijn genomen. Wij willen praktiseren. Zonder daarvoor posities te hoeven creeëren, die boven ons uit reizen. Want wie wij zijn, staat al beschreven. In onze handen en in onze zielen. Wij behoeven alleen maar ruimte. Om te doen. Waarvoor wij in de wieg zijn gelegd. Kort gezegd.

Geschreven door D.

Tigania a la Jess (grieks) met tzaziki en rijst.

Vanavond Tigania gemaakt. 2 personen. Benodigheden:

2 kipfilet ook in grove stukken snijden.

1 rode paprika

1 bakje champions

2 uien

1 courgette

Olie, Peper zout cayennepeper

Zilvervliesrijst volgens verpakking.

Griekse yoghurt voor de tzaziki

1 takje verse munt.

Tzaziki: 3/4 komkommer: pitjes eruit halen en dan raspen. 4 blaadjes munt fijn snijden, peper en zout erbij en de yoghurt allemaal door elkaar mengen.

Werkwijze: Snijd alle ingrediënten in grove stukken. Champions en uien bakken dat het lekker bruin is. Paprika erbij, courgette erbij. Kipfilet goed gekruid met peper en zout en cayennepeper goed bakken. 15 minuten. Alles bij elkaar doen, deksel op de pan op laag vuur nog 15 minuten.

Zilvervliesrijst volgens pak.

Heerlijk

❤️ Hart voor de mens..

Iedereen kan jou leren
om te signaleren
en te rapporteren
En vertellen hoe iets moet

Iedereen kan jou zeggen
En proberen uit te leggen
Hoe je het volgens het boekje doet

En iedereen kan jou blijven vragen
Waarom je telkens links gaat
en niet rechts
Zeggen dat iets
zwart of wit is
en goed is
of juist slecht

Maar NIEMAND kan jou leren voelen
Zelfs de strengste juffrouw niet
Om met één blik te kunnen weten
of iemand pijn heeft
of verdriet

Een schouder zijn
Soms zelfs een ‘ouder’ zijn
Het vertrouwde zijn

DAT heeft de meeste waarde,
en waar zorgen daadwerkelijk om gaat
Waarvoor in wezen
geen enkel papiertje bestaat

Wat mogen we blij zijn
Dat er zusters als jij zijn
Met hart voor de mens
achter hun kwaal

Jij bent, werkelijk waar,
mijn Florance Nachtegaal.

Dit prachtige gedicht is geschreven door Deanne Platje en is voor iedereen die werkt in de zorg.


Oma/moeder worden

Mijn dochter is hoogzwanger. Al over tijd nu. 9 september 2021 was ze uitgeteld. Het is dus een spannende tijd en iedereen leeft ook mee. Zo ook mijn moeder. Haar oma. Ik belde zojuist maar de thuiszorg hielp haar net onder de douche. De huishoudelijke hulp pakte de telefoon op. Helemaal goed. Dat wil mijn moeder ook want stel je voor dat haar kleindochter een baby heeft… ik heb nu even doorgegeven dat ik straks nog even terug bel, en dat ze mocht zeggen dat ik nog geen oma ben…Vera nog geen moeder en mijn moeder nog geen overgrootmoeder

❤️❤️❤️

Ziva en Rhody 17-4-2021

Sinds vorige week Heb ik nieuwe huisgenootjes. 2 kleine ieni mini kittens: Een schildpadpoes: Ziva, en een rode: Rhody. Ze wogen veel te licht, Rhody woog 450 gr en Ziva 350. Van de dierenarts krachtvoer gekregen. Er komt gelukkig steeds meer beweging en ze spelen elke dag meer.

Ziva
Rhody

Onthechten

Of het nu gaat om een opname in een verpleeghuis of om een definitief afscheid, in beide gevallen is er sprake van verdriet en gemis. In beide gevallen is er sprake van verplichte onthechting. Dat is een moeilijk proces, waar je doorheen moet. Het is de enige manier om weer verder te kunnen gaan. Maar het is een rouwproces en dat kost tijd.

www.hanscieremans.nl/2019/09/09/onthechten/

Dag mooi mens, ik mis je zo….

Zal ik jou ooit weer tegenkomen..
Ergens op een warme dag
Jouw stem weer even horen
Jouw wang weer even kussen
Jouw onbevangen warme lach..


Zal ik jou ooit nog weer eens horen..
Zomaar op een gegeven moment
Dat de telefoon gaat
En jij weer tegen mij aanpraat
Alsof je nooit ontslapen bent
Wij zouden huilen
Wij zouden drinken
Wij zouden zingen
Het ging ons om de kleine dingen


Zal ik jouw sterven ooit kunnen vergeten?
Opeens zonder ik het weet
Alsof jij altijd naast mij hebt gezeten
En je nooit bent weggeweest
We zouden erom lachen
We zouden erom dansen
We zouden anderen voor gek verklaren
We zouden ons dit leed besparen


Ik omhels jou in gedachten
Jij zal op mij zitten te wachten
Met in jouw hand
een glaasje wijn
eentje voor jou
en eentje voor mij


Het zal vast nog even duren
Maar ooit
Zal het zo zijn..


Geschreven door Deanne. 
April 2021

Dropshot maken

December 2016 kreeg ik dit recept van mijn collega Irene.

Als je van een stroperige borrel houdt is deze ideaal voor jou.

Zelf heb ik het recept wat verdund, meer ouzo erbij, en minder stroperig. Ik zet ze beiden hier op mijn site.

Ik maak de dropshot nu wel een paar keer per jaar. Leuk om weg te geven als cadootje

Recept Irene :

400 ml water

300 gr laurierdrop

1 kg donkerbruine basterdsuiker

1 fles ouzo.

*Water koken, drop erbij, en goed laten oplossen (niet meer koken)

*Bruine suiker erbij en dit ook goed oplossen.

*Gas uit en dan de ouzo erbij.

Recept van mij: deze vind ik het allerlekkerste recept!

1 liter water

820 gram laurierdrop

2400 gram basterdsuiker

6 fles ouzo

De bereiding is precies zoals hierboven. Gisteren weer gemaakt. Ik had nu in totaal 9 flessen dropshot. Je kunt natuurlijk de helft maken, Bv 500 cc water, 410 gr laurierdrop etc….Deze dropshot is niet stroperig zoals hierboven van mijn collega beschreven. Gewoon wat je lekker vind. Geniet ervan.

Afstand en nabijheid in coronatijd

Soms ben ik mij, een beetje kwijt

Mijn nabijheid

Impulsiviteit

En tomeloze onbevangenheid

Verdwaald,

in een tweestrijd

Waar verstand en gevoel continu rivaliseren

Vrees en toegenegenheidelkaar verteren

Alle wegen vol met beren

Die niet letten,

op de tijd

Het wikken en het wegen

Tussen voors en de tegens

Overschaduwen persoonlijkheid

In een te lang durend respijt

Gewoon weer mens zijn

Dat zou mijn diepste wens zijn

Weer dichtbij jou zijn

En bij jou,

en jou,

en zelfs jou

Simpelweg

.Bij iedereen waar ik van hou

En bij de rest.

Want,

dit is verreweg

de allertreurigste test.

Geschreven door mijn collega, vriendin D.

(foto : Opgesloten liefde)

COVID tijd..

🤍

Het is soms een ware kunst
Om te kunnen blijven geven
Zonder angst en
zonder beven
Maar met beide benen
op de grond
Al zakt het soms onder je vandaan
En dan ‘gewoon’ maar blijven staan
Je masker op
Nu letterlijk en figuurlijk
Vreemd en onnatuurlijk
Maar vanuit liefde gedragen
En voor rust in het gemoed
Omdat je weet dat je het voor die ander doet
En met je ogen te spreken
Wanneer de mimiek nu moet ontbreken
Blijft warmte doch in overvloed

Het is soms een ware kunst
Maar met Liefde.

Geschreven door D