Categorie archief: Familie

Oma/moeder worden

Mijn dochter is hoogzwanger. Al over tijd nu. 9 september 2021 was ze uitgeteld. Het is dus een spannende tijd en iedereen leeft ook mee. Zo ook mijn moeder. Haar oma. Ik belde zojuist maar de thuiszorg hielp haar net onder de douche. De huishoudelijke hulp pakte de telefoon op. Helemaal goed. Dat wil mijn moeder ook want stel je voor dat haar kleindochter een baby heeft… ik heb nu even doorgegeven dat ik straks nog even terug bel, en dat ze mocht zeggen dat ik nog geen oma ben…Vera nog geen moeder en mijn moeder nog geen overgrootmoeder

❤️❤️❤️

Soms is het leven …niet mooi!

En dan opeens is hij er…
Dat ene woordje…de dood..
Nooit meer een knuffel,
Nooit meer een kus
Niet meer Samen languit op de bank
Geen sloffen in de keuken
Of juist die arm om je schouder
Een lege plek, een koud bed.
Je thuiskomen is anders
Zal hetzelfde niet meer zijn
je hebt alleen herinneringen
Maar wat heb je daar NU aan?
Je sterft zelf ook een beetje
Je allerliefste is niet meer
De glans is verdwenen..
De tijd heelt al je verdriet?
En ook al is dat waar..
Je moet er wel doorheen.
Dat lukt je samen met je lieve kinderen
Wij willen er voor jullie zijn
Laat ons delen in je verdriet
Waar geen woorden voor zijn
Alleen nu dat vreselijke gemis..
.
Voor Mijn lieve lieve oudste zus en haar 3 kinderen!

In memoriam: Mijn vader

 “Mien pappe”

image

Mijn vader
daar lig je dan
bewegingloos en stil
je kunt niet meer terug.
ik kijk naar je  
in een grote witte kist
je ogen
zijn gesloten
die mooie ogen van je
ik hield van je ogen
zo mooi donker en prachtig bruin.
je mond is dicht
voor altijd gesloten
nooit meer: “ha Jes, bei der weer”
en 3 dikke kussen kreeg ik dan van je.
blij dat ik was.
ik ben naar jouw moeder vernoemd
en dat voelt heel speciaal.
die mond
kon vroeger ook streng zijn
toen wist je het vaak beter
maar toen je ouder werd,
werd je milder.
je gezicht
is 1 en al rust
en vredig.
wat heb ik je dat vaak toegewenst
geen verwarring en zorgen
want je was vaak zo moe
je lichaam was op
maar nu het zo ver is
doet het vreselijk veel pijn.
ja toch nog onverwacht
je te moeten missen is hard.
ik streel over je baard,  
die je vroeger toen ik kind was,
vaak over mijn kin wreef
als je me wilde knuffelen
en het prikkelde enorm
maar het was jouw uiting
dat je me lief had.
je neus
Ik heb dezelfde neus als jij
mijn neus vind ik niet mooi
ik lijk op jou en op je moeder
maar nu voel ik me trots:
ik ben een deel van jou.
je handen
houden elkaar vast
ik pak ze vast
maar het voelt zo koud…
je duim, die vaak omhoog ging
als je iets positiefs bedoelde
of de woorden even niet kon vinden.
het is je lichaam, je omhulsel,
je geest is allang ver van hier
zoals je geest de laatste tijd
al vaker wat weg fladderde
naar het verleden.
Je bent nu echt terug bij je ouders
en ik ben heel blij voor jou
maar ik zal je heel erg missen.
wij zullen goed voor ma zorgen
zoals zij altijd
met heel veel liefde voor jou deed.
ik hou van je pa
dank je wel
dat je mijn vader was.
en zoals je vaak zei als ik weer wegging:

tot weder ziens!

JESSICA

Als leven lijden is

Voor moeder B.
als leven lijden is….
en er geen verbetering is….
wil je het liefste niets meer.
geen zorgen of pijn
niet druk maken om morgen
maar rust
de herinnering blijft
in liefde ontvangen
uit liefde gegeven
nu alleen nog maar rusten
want
liefde is eeuwig.
 
bedankt voor alles
jessica

8 februari

Dit gedicht kreeg ik heel lang geleden van iemand op sinterklaas avond.

HET WEL EN WEE VAN HEN DIE LEVEN

ONDER DE SCHADUW VAN HUN PIJN

IS IETS WAT JOU HEEFT AANGEGREPEN

EN JE VERZORGT ZE MET JE HELE "ZIJN"

OMDAT HET JOU ECHT IETS KAN SCHELEN

WAT ER OMGAAT IN HUN HOOFD

OMDAT JIJ JE IN KUNT LEVEN

IN HUN LEVEN EN HUN DOOD

IS HIER EEN BOEKJE VOL GEDACHTEN

OVER LIJDEN OVER PIJN

EN HOE JE IN DIE GROTE CHAOS

TOCH EEN HEEL BLIJ MENS KUNT ZIJN.