Ik drink op het béste!

Ik drink op de mensen
Die bergen verzetten
Die door blijven gaan met hun kop in de wind
Ik drink op de mensen
Die met vallen en opstaan
Blijven geloven
Met het geloof van een kind.

Ik drink op de mensen
Die dingen beginnen
Waar niemand van weet wat de afloop zal zijn
Ik drink op de mensen
Van wagen en winnen
Die niet willen weten van water in wijn.

Ik drink op de mensen
Die blijven vertrouwen
Die van te voren niet vragen
‘Voor hoeveel’ en ‘waarom’
Ik drink op de mensen
Die dóór blijven douwen
Van doe het maar wél
En kijk maar niet om.

Ik drink op de mensen
Die alles verloren
Die weg zijn gezakt
En zijn ondergegaan.
Ik drink op de mensen
Die terug bleven vechten
En daarna herboren
Weer op zijn gestaan.

Ik drink op het béste
Van vandaag en van morgen
Ik drink op het mooíste waar ik van hou
Ik drink op het maximum
Wat er nog in zit
In vandaag en in morgen
In mij en in jou!!

Paul van Vliet

Er moeten mensen zijn….

🪐⚓️🤎

Er moeten mensen zijn
die de sterrenhemel in de ogen van de ander blijven zien, juist wanneer de zwartste nacht haar intrede doet.

Mensen die flarden van herinneringen zingen
en daarmee het verleden weer tot leven wekken
dat ergens op een zolderkamer lag verscholen.
Omdat het luik dicht zat, en het slot verroest.

Die mensen moeten er zijn.

Er moeten mensen zijn die noten kraken, zuchten slaken en hun compositie herschrijven omdat elke dag weer hun wijs kentert, keert, muteert.

Er moeten mensen zijn die vergeten dat ze bestaan. Omdat ze zo opgaan in een ander, dat het hun spiegelbeeld doet evolueren.
Waardoor deze voorgoed veranderd is.

Er moeten mensen zijn die tranen lachen omdat het huilen hen al zo lang geleden is vergaan. Als een oorlogsschip dat na een oneerlijke slag, zonk tot op de bodem van hun wezen.

Bij dat soort mensen wil ik horen.
Zij, die elke dag weer opnieuw geboren worden omdat zij anders uit hun vel barsten en sterven van groeipijn.

Er moeten mensen zijn
die hun ogen de kost geven ook al betalen
zij daarvoor de hoogste prijs.
Mensen die cynisme en sarcasme
uitroepen tot hun geloofsovertuiging
en juichen wanneer de boodschap goed overkomt.
Niet bang zijn voor.
Hoor en wederhoor.

Ja, er moeten mensen zijn
met ogen die dwars door
je heen kijken,
zodat de realiteit zal wijken
voor de illusie.

Weet je,
er moeten mensen zijn
die de angst tegemoetzien
en haar ten dans vragen.
Omdat het meedragen
uiteindelijk te zwaar wordt
en de wereld niet alleen
hún schouders nodig heeft.
En ook al roept men;
Waar gaat deze reis naartoe?
Hoe, en wanneer, en met welke trein
en van welk perron!
Zou je het ze zeggen als je het kon
of stopt het verhelderen hier.
En reis je alleen verder
met ziel en zaligheid als metgezel.
Als een afzonderling die zingt;
laat mij,
laat mij,
laat mij,
vrij.

Bij dat soort mensen wil ik horen,
hen, die wars zijn van een verklaring.
En openbaring voelen
wanneer de norm wordt loslaten,
als een vliegtuigje
gevouwen van papier.
Met daarin deze woorden geschreven.
Het leven heeft geen vorm,
geen criterium.

Het heeft ruimte nodig. Lucht.
Een zucht van verlichting
al is de richting tegendraads.

Het leven bestaat, zolang het bloed stroomt
als een rivier. Ook naar plekken waar het niet gaan kan.
En dan is er maar één uitweg.

Leef.

D.

(Vrij naar ‘Er moeten mensen zijn’, van Toon Hermans)

Afstand en nabijheid in coronatijd

Soms ben ik mij, een beetje kwijt

Mijn nabijheid

Impulsiviteit

En tomeloze onbevangenheid

Verdwaald,

in een tweestrijd

Waar verstand en gevoel continu rivaliseren

Vrees en toegenegenheidelkaar verteren

Alle wegen vol met beren

Die niet letten,

op de tijd

Het wikken en het wegen

Tussen voors en de tegens

Overschaduwen persoonlijkheid

In een te lang durend respijt

Gewoon weer mens zijn

Dat zou mijn diepste wens zijn

Weer dichtbij jou zijn

En bij jou,

en jou,

en zelfs jou

Simpelweg

.Bij iedereen waar ik van hou

En bij de rest.

Want,

dit is verreweg

de allertreurigste test.

Geschreven door mijn collega, vriendin D.

(foto : Opgesloten liefde)

Toon Hermans

Er moeten mensen zijn
die zonnen aansteken,
voordat de wereld verregent.

Mensen die zomervliegers oplaten
als het ijzig wintert,
en die confetti strooien
tussen de sneeuwvlokken.

Die mensen moeten er zijn.

Er moeten mensen zijn
die aan de uitgang van het kerkhof
ijsjes verkopen,
en op de puinhopen
mondharmonica spelen.

Er moeten mensen zijn,
die op hun stoelen gaan staan,
om sterren op te hangen
in de mist.
Die lente maken
van gevallen bladeren,
en van gevallen schaduw,
licht.

Er moeten mensen zijn,
die ons verwarmen
en die in een wolkeloze hemel
toch in de wolken zijn
zo hoog
ze springen touwtje
langs de regenboog
als iemand heeft gezegd:
kom maar in mijn armen

Bij dat soort mensen wil ik horen
Die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan

Er moeten mensen zijn
die op het grijze asfalt
in grote witte letters
LIEFDE verven
Mensen die namen kerven
in een boom
vol rijpe vruchten
omdat er zoveel anderen zijn
die voor de vlinders vluchten
en stenen gooien
naar het eerste lenteblauw
omdat ze bang zijn
voor de bloemen
en bang zijn voor:
ik hou van jou

Ja,
er moeten mensen zijn
met tranen
als zilveren kralen
die stralen in het donker
en de morgen groeten
als het daglicht binnenkomt
op kousenvoeten

Weet je,
er moeten mensen zijn,
die bellen blazen
en weten van geen tijd
die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst
van mooiigheid
Ze roepen van de daken
dat er liefde is
en wonder
als al die anderen schreeuwen:
alles heeft geen zin
dan blijven zij roepen:
neen, de wereld gaat niet onder
en zij zien in ieder einde
weer een nieuw begin
Zij zijn een beetje clown,
eerst het hart
en dan het verstand
en ze schrijven met hun paraplu
i love you in het zand
omdat ze zo gigantisch
in het leven opgaan
en vallen
en vallen
en vallen
en OPSTAAN

Bij dát soort mensen wil ik horen
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
de muziek gaat DOOR
de muziek gaat DOOR
en DOOR

~Toon Hermans~

Alles…

Alles
wat je ergert,
is er om je te leren 
over geduld.

Iedereen
die je verlaat,
leert je om
op eigen benen te staan.

Alles
wat je boos maakt,
is er om je te leren
over compassie
en vergeving.

Alles
wat macht over je heeft,
is er om je te leren
hoe je je kracht weer in eigen handen kan nemen.

Alles
wat je haat,
is er om je te leren
over onvoorwaardelijke liefde.

Alles
waar je bang voor bent,
is er om je te leren
over moed en
het overkomen van je angst.

Alles
wat je niet kan controleren,
is er om je te leren
hoe je los kan laten en
te vertrouwen op het Universum.

-Tiger Singleton-

Soms…

• 

En de liefde verzachtte zijn ogen..

Ze zag de mensen van het huis ernaast.

Door haar kinderogen gezien, stokoud.

Hij pakte de magere hand van zijn vrouw

en de liefde verzachtte zijn ogen.

Met een kus en een grap was de droom compleet.

Slechts een paar jaar op de wereld

en toch zag ze, hoe zeldzaam mooi dit was.

Een liefde die niet door jaren gesleten

maar voor altijd verankerd in hun hart.

Zij zou, zo hoopte zij, nooit kijken in onverschillige ogen.

Nog liever dan prinsesje worden,

wilde ze ooit zo’n liefde.

 

Gedicht van de webside http://www.dichterbijjou.nl

Eenzaamheid….

Toen ging het niet meer

Aarz’lend tot stand
Gekomen het verwijt

Schuchter groeiproces
Dat tot wasdom kwam

Splijtend het commentaar
Keer op keer –

Tot op die dag –
Toen ging het niet meer
geschreven door Bert Weggemans

Zorgen

Zorgen
.
Zorgen van een persoon,
inhoud geven aan leven.
Kwestie van gevoel,
empathie, medeleven.
.

De 1e levensbehoefte,
is slechts een begin.
Zorgen voor,
houdt veel meer in
.
Een luisterend oor,
gerustellend woord.
Er gewoon zijn,
liefst ongestoord.
.
Een arm om de schouder,
zorgen voor veiligheid.
Vinger op de zere plek,
zorgen, een veelzijdigheid.
.
Zorgen, een hele verantwoordelijkheid.
Zien!
Wat zorgen inhoudt.
Om die ene enkele reden,
dat op jouw kwaliteit wordt vertrouwd.
.
Tineke Boer-Sander

14 februari. Valentijnsdag. Het is wat het is…

Het is onzin
zegt het verstand
Het is wat het is
zegt de liefde
Het is ongeluk
zegt de berekening
Het is alleen maar verdriet
zegt de angst
Het is uitzichtloos
zegt het inzicht
Het is wat het is
zegt de liefde

Het is belachelijk
zegt de trots
Het is lichtzinnigheid
zegt de voorzichtigheid
Het is onmogelijk
zegt de ervaring
Het is wat het is
zegt de liefde

Erich Fried (1921-1988)
Vertaling Remco Campert

Heeft iemand je wel eens verteld…

Heeft iemand je wel eens verteld dat je helemaal goed genoeg bent?
Dat je mooi genoeg, lief genoeg, wijs genoeg, sterk en slim genoeg leeft?
Heeft iemand gezien hoe je je best doet te roeien met de riemen die je hebt,
om te gaan met alles dat het leven je biedt
en dat je met alles dat je nu weet en kunt het best mogelijke doet?

Heeft iemand je al eens gezegd dat je wel even pauze mag nemen;
even rusten, even voldaan zijn omdat je voldoende doet om te voldoen?
Fluistert iemand je steun en bemoediging toe zoals: Goed zo, Toe maar,
Moet je doen, Je mag nee zeggen, Kom op, je kan het, Volhouden,
Je moet niks, Laat maar los. ’t is goed, je durft het wel,
wat je ook doet, ik sta achter je.

Strijkt er iemand heel zacht langs je wangen als je slaapt
en blijft diegene een tijdje glimlachend van bewonderingen trots
bij je bed naar je kijken?
Zingt iemand slaapliedjes wanneer je niet kunt slapen
en kust iemand je wakker als je akelig droomt?

Is er iemand blij als je thuiskomt,
en die je succes wenst als je weg gaat?
Is er iemand die het gefluister van je dromen hoort
en je aanmoedigt ze achterna te gaan
en je bemoedigt wanneer je onderweg obstakels tegen komt?

Is er iemand om je geluk mee te vieren, onbedaarlijk mee te lachen
en ook het zwartste zwart van je depressie mee tegemoet te treden?
Zegt iemand dat ieder gevoel dat je ervaart er mag zijn en dat alles
ook weer voorbij gaat; dat ’t na iedere winter ook weer lente wordt?

Houdt er iemand van elke centimeter van je lijf; van ieder vetrolletje
en ieder mager plekje, van alles dat heel en stuk en gezond en ziek is?
Is er iemand die vindt dat je mag luieren, soezen, hangen, lanterfanten,
lummelen, rotzooien, flierefluiten en rommelen zonder dat ‘het
iets moet worden’?

Is er iemand die je toejuicht en zegt dat je vals mag zingen,
Gekker dan gek mag dansen; Rare kleren mag dragen;
glitters op mag als het jou uitkomt; Je eigen stijl en smaak mag volgen;
Niet mee hoeft in het gareel; Mag gillen en keihard mag lachen;
Af en toe mag spijbelen; Bonbons mag smikkelen;
Luidruchtig, kleurrijk en ongewoon mag zijn?

Is er iemand die zeker weet dat jouw intuxeftie altijd het beste met
je voorheeft en dat dit het kompas is waar je wel op vaart?
Is er iemand die blij is dat je bestaat en je nooit zou willen missen
omdat er niemand is zoals jij?
Weet iemand dat je altijd het beste doet dat je (op dat moment) kunt

en is er iemand die dat goed genoeg vindt, ook al kan het morgen
misschien beter?
Is er iemand bij wie je tegelijk thuis bent en op avontuur, iemand
op wie je kunt bouwen zonder gevangen te zijn?
Is er iemand die teder fluistert dat je net zo perfect bent als een musje,
een sneeuwvlok, een regendruppel in de lente, een kusje van een kind?

Is er iemand die echt van je houdt?
Ik wens nu dat jij zelf diegene bent
Ik wens je de ontdekking:

Je was het zelf op wie je wachtte.

 

Uit: Schrijvend tot jezelf komen, Saskia de Bruin

 

Liefde, warmte, betrokkenheid, empatie, begrip.

GOD IS AANWEZIG IN IEDER GOED MENS,

DIE VAN JE HOUDT,

DIE JE DE MOEITE WAARD VINDT.

GOD KIJKT JE AAN DOOR DE ZACHTE OGEN VAN IEDER MENS,

DIE BEGRIP VOOR JE HEEFT.

HIJ IS AANWEZIG IN IEDER GOED WOORD

DAT EEN TROOST EN EEN STEUN VOOR JE IS.

HIJ IS IN DE HAND OP JE SCHOUDER,

DIE JE MOED GEEFT EN JE LIEFDEVOL TERECHTWIJST

ALS JE DONKERE WEGEN GAAT.

GOD IS AANWEZIG IN DE MOND DIE JE MET LIEFDE KUST.

HET IS DE WARMTE VAN ZIJN HART

DIE JE VOELT IN ELKE OMHELZING.

Loslaten.

LOSLATEN

Om te kunnen loslaten is liefde nodig.

Loslaten betekent niet dat het me niet meer uitmaakt,

Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan doen.

Loslaten betekent niet dat ik hem smeer;

Het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.

Loslaten is toegeven dat ik het resultaat niet meer in de hand heb.

Loslaten is niet proberen om een ander de schuld te geven,

het is jezelf zo goed mogelijk maken.

Loslaten is niet zorgen voor maar geven om.

Loslaten is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.

Loslaten is niet oordelen,

maar de ander toestaan mens te zijn.

Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen,

maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.

Loslaten is niet anderen tegen zichzelf te beschermen,

maar het is een ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.

Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.

Loslaten is niet treiteren, schelden of ruzie maken,

maar juist zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die verbeteren.

Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten,

maar elke dag nemen zoals die komt en er mijzelf gelukkig mee prijzen.

Loslaten is niet anderen bekritiseren of reguleren,

maar proberen te worden wat ik droom te kunnen zijn.

Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,

maar groeien en leven voor de toekomst.

Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.

Voor jou…

Ik zou jou veroveren
één pijl
trefzeker
maar gister je gezicht
bracht mij van slag
onzeker zocht ik
een tweede pijl
en vandaag
verbijsterd kijk ik
in weer een gezicht
met die ogen (waar ik in verdrink)
nog meer pijlen
op mijn boog
al jouw gezichten
gaat mij dit lukken
kom liefde geef moed

Moretti ~~ ~ ~

Overgenomen van een Hyves-vriendin Lind@

Dank je wel Linda

Hoeveel heb je nodig?

Hoeveel heb je nodig tekstdichter: Han Kooreneef componist: Ronald Kool Hoeveel woorden heb je nodig om te weten wat ik voel hoeveel zoenen moet je hebben voor vertrouwen hoeveel strelingen erbij voor onvoorwaardelijk gevoel hoeveel heb je nodig om van mij te houden Houdt mijn vrijheid jou gevangen in een vastgeroest idee dat ik op een dag niets meer om jou zal geven ach, misschien ben ik heel stiekem wel het bangst van alletwee voor hoe het is om zonder jou te moeten leven Want ik hou zoveel meer van jou dan ik kan zeggen ik geef zoveel meer om jou dan dat je denkt en het doet pijn als ik je steeds weer uit moet leggen dat je me wurgt als je me geen vertrouwen schenkt Hoeveel zinnen heb je nodig om te weten wat ik vind dat je blindelings op mij zou moeten bouwen hoeveel armen om je middel voor de vrijheid van een kind dat niet bang is om van iemand echt te houden Want ik hou zoveel meer van jou dan ik kan zeggen ik geef zoveel meer om jou dan dat je denkt en het doet pijn als ik je steeds weer uit moet leggen dat je me wurgt als je me geen vertrouwen schenkt Het heeft geen zin om mij te willen binden ook al heb ik dan mijn handen op mijn rug wie niet waagt zal nooit liefde vinden als je me vrijlaat kom ik uit mezelf weer terug Want ik hou zoveel meer van jou dan ik kan zeggen ik geef zoveel meer om jou dan dat je denkt en het doet pijn als ik je steeds weer uit moet leggen dat je me wurgt als je me geen vertrouwen schenkt Want ik hou zoveel meer van jou dan ik kan zeggen ik geef zoveel meer om jou …dan dat je denkt

PUBERS

Mijn Puberdochter is 14 en wordt 15 in juli. Ik zocht op internet naar gedichten over pubers.

op internet kwam ik op de site van  Ingrid de bruijn terecht. Het gedicht Pubers sprak me erg aan.

Ik heb er wat momentopnames/situaties van mijn thuissituatie bij gezet. Wat hou ik van dat kind maar dat gedrag en hormoongedoe maken me het soms wel erg moeilijk. Vaak zijn het periodes en gelukkig niet altijd zo.

Dank je wel Ingrid dat ik je voorbeeld mag gebruiken.

 

Pubers

Er hangt iets ondersteboven op de bank.
Pubers
jas wordt op de bank gegooid…

vliegensvlug naar boven.

haar eigen plek.
Pubers
Er hangen een paar jongens bij de deur.
Pubers
altijd sms-en…

Er wordt heel erg lang gedoucht..

miljoenen zelfportretten….
Pubers
Er liggen lege zakken chips op tafel.
Pubers
Er ligt een stapel laarzen in de kamer.
pubers…
Er loopt een schim door mijn huis.

Er ligt van alles op de tafel.
Pubers
Er staat een overvolle wasmachine.
kleding wat niet is uitgewassen…
onvrede, niks is goed,

ik kan maar beter even een blokje om.
Pubers
Er staat iemand heel lang voor de spiegel.
een pukkel…HELP!!!!
altijd kleren te weinig
of juist uitgeleend…
Pubers
ik ben mijn oogpotlood al weer kwijt….

mobiel staat uit,
Altijd geld te weinig.
Pubers

fietsband weer leeg, achterlicht stuk,

weer tot 10 tellen…
Pubers
Er wordt met deuren geslagen,
huilbuien.

Er wordt even stevig gevloekt.
Pubers

overal tegen aan trappen,

grote mond, weinig respect,

ze denkt het altijd beter te weten.
PUBERS!!!!!!!!
hoe lang nog…………..

Meisjesgeheimen

Deze is gemaakt door Lind@.

Linda heb ik leren “kennen” op Hyves, door haar prachtig gemaakte gedichten en stukjes wat ze altijd schrijft.

Met bewondering en respect lees ik vaak Lind@ haar gedichten en verhalen.

zo mooi beschreven met zoveel gevoel.

Mijn super-puber-dochter is nu 14.

soms zo moeilijk.. maar wat hou ik van dat kind…

loslaten….

ogen die vragen….ogen die vragen….

dank je wel Lind@, dat ik je talent hier mag laten zien.

 

meisjesgeheimen.

poederrood en lipgloss roze
zorgvuldig opgebracht
donzig waasje, iets verzacht
borstel streelt slagen
door vurig haar
ogen die vragen
ogen die vragen

opgetrokken wenkbrauw
kinderlijke onschuld
toch bijna vrouw
volwassenheid
in een te dun jasje
verliefdheid komt met vlagen
ogen die vragen
ogen die vragen

boxer en kant
onder strakke jeans
mobiel eeuwig in hand
wind bespeelt haar
rugzak bepakt
valt zoals altijd zwaar
jeugd duurt kort
voelt enkel als dagen
ogen die vragen
ogen die vragen

met vastberaden blik
rent ze van me weg
flits van jeugd
van blondkoper haar
hier hoort ze thuis
waar de wind hees fluistert
de schaduw van haar lach nog verrast
dromenlied verbloemd in lagen
ogen die vragen
ogen die vragen

Linda de Jong.

Luisteren

LUISTEREN

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom
ik iets niet zo moet voelen als ik het voel,
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen om
mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar
me en probeer me te begrijpen.

En als je wilt praten, wacht dan even en
ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou
zal luisteren.

Leo Buscaglia

Valentijnsdag gedichtjes…

Alleen maar

Alleen maar
af en toe
in je nabijheid zijn.
Je stem horen,
zien hoe je
door de kamer loopt.
Je mogen aanraken
en voelen dat je
om me geeft.

Olaf Korder

 

Liefde

De liefde komt,
wanneer ze komen moet.
Je houdt haar niet tegen,
wat je ook doet.
De liefde dringt binnen
tot de kern van je hart.
Maakt je onzeker,
en maakt je verward.
Plotseling geeft zij
je zomaar een kus.
Dan dringt tot je door,
zij weet het dus.

Ineens kun je zomaar
samen zijn.

Dat is wat ik wil.

Dit gedicht is geschreven door Aphrodite,

die ik toevallig op Hyves ben tegengekomen.

Mooi beschreven.

Gewoon er zijn voor de ander.

Geen woorden
Geen daden
En ook zeker geen tranen
Een stevige omhelzing
Dat is wat ik wil

Geen eten om me vol te proppen
Geen drank om ‘alles te vergeten’
Vergeten wil ik niet
Een arm om me heen
Dat is ik wil

Geen ik vind het zo erg
Geen ik hoop dat het goed komt
Geen ik zou willen dat ik de last kon dragen
Een schouder om op te leunen
Dat is wat ik wil

Geen medelijden
Geen zorgen
En ook zeker geen ‘troost’
Een ‘doodnormale’ knuffel
Dat is wat ik wil

Verliefdheid

BEWUSTWORDING

Het leven is mooi

ik ben blij dat ik besta

Bezinning…

intens

genietend

voel ik me soms net

een kind

dat voor het eerst

bewust iets nieuws ervaart

Niet geleefd worden

kijkend naar de hemel

me heel klein kunnen voelen

overgave

naar iets nieuws

wat op je pad komt

“go with the flow”

en keuzes maken

twijfeling…

maar toch kracht voelen.

en weer verder gaan

Het is allemaal goed.

kijk om je heen..

alles heeft een reden

in wat jij nodig hebt

in dit leven.

Die schoonheid

vind je in kleine dingen

een blik van herkenning

bij een vreemde

een liefdevolle aanraking

een kopje thee drinken

bij een vriend of vriendin..

Iemand die zomaar ineens

iets liefs voor je doet

of zomaar ineens

blij worden

omdat je bestaat!!

Geluk vind je

vooral diep in jezelf

en jij mag het uitdragen

naar anderen.

.

liefs Jessica

IK LEEF!!

Dit gedicht is gemaakt door mijn vriendin Saskia.

Leven

ik beleef,
ik geef
ik ontvang
ik voel
ik huil
ik lach

Het mag
want ik leef!

IK LEEF

soms even niet,
dan verdriet
soms weer even wel
een prachtig spel

IK LEEF

ik maak mijn fouten
weet soms ook niet wat ik moet
doe het niet altijd goed
voel twijfel in dat bestaan
maar blijf altijd overeind staan
soms wel overwogen en juist
soms impulsief en naief
soms dichtbij
soms ver weg
soms pech
soms blij

IK LEEF

probeer dichtbij mezelf te blijven
probeer goed te zijn
probeer mezelf niet te verliezen
probeer niet te kwetsen
probeer,IK PROBEER TE LEVEN

Waar je ook bent..

Waar je ook bent

Ik ben opzoek naar een sterk en stabiel hart
Voor een liefde die niet zomaar uit elkaar spat
Bij de eerste tekenen van wat storm
Dichtbij of ver weg
ik zoek door soms
wat betraande ogen
Ik ben opzoek naar die ene
Die mij mijn angsten laat zien
Zonder na te denken heelt hij mijn littekens
Ik ga je vinden ooit
Waar je ook bent

Waar je ook bent
de liefde zal je niet laten stranden
Waar je ook bent,
de liefde zal je niet langer verstoppen
Waar je ook bent
Vandaag of morgen
Zullen we hand in hand lopen
Heerlijk in de warme zon

Alles wat we nodig hebben
Is wat tijd en het lot
Een beetje moed voor de dagen
Waarop de koude eenzame regen
Hard op ons hoofd neer zal storten

Ik ben opzoek naar de liefde
Die bedoelt is voor mij
Ik neem geen genoegen met een beetje
Wat er ook wel ergens is voor mij
Nee, zoals het licht van de hemelse sterren
Zo zal ik je vinden
Jij zal me vinden
Zonder te zoeken
Ik zal je vinden mijn liefste
Waar je ook bent

Jannekus

geschreven door Aphrodite een hyve “vriendin”

Narcissus of Tara

 

 

Iedereen is anders

Elk moment weer zeer Uniek

Je mag een eigen weg inslaan

Keuzes worden
niet verstaan
Aan verwachtingen
niet voldaan
Oordelen ontstaan

of toch

Luisteren
Respecteren
Een ander zicht Proberen
Misschien wel samen Leren

En zo
het spiegeltje
verloren
Maar Empathie
geboren

Katja -Dikken hyve van katja
30 november 2008

Narcissus was heel erg bang voor mensen, hij was mensenschuw, hij vertrouwde niemand. Hij was een mooie jongen waarop bergnimf Echo verliefd werd. Hij beantwoordde haar liefde echter niet en zij kwijnde weg totdat alleen haar stem overbleef. Als straf voor de afwijzing liet Apollo hem verliefd worden op zijn eigen spiegelbeeld. Omdat hij zijn liefde niet kon bevredigen stierf Narcissus uit frustratie.

De witte Tara is een moedergodin. Ze is godin van mededogen, wijsheid en spirituele energie. Zij is er voor hulp en steun bij meditatie, gemoedsrust en geduld. Het wit staat voor reinheid en waarheid. In de kunst word deze Tara als een lichamelijk rijpe, volwassen en wijze vrouw met volle borsten afgebeeld. Zij voelt alle lijden, zowel fysiek als psychisch aan. Zij is er om te helpen.

afscheid

Voor X

 

en toen kwam jij

zomaar op mijn pad.

smoorverliefd

het leven kreeg

een andere dimensie

iets extra’s, kleur.

ik voelde me anders

gelukkig en geraakt

ook kwetsbaar,

bang dit te verliezen

bang om te ontvangen.

onzekerheid

verwarring

verlangens

intens

nergens anders

meer aan denken

dan aan jou.

genieten

daarnaast wachten

op een teken

van overgave

die bij jou

niet kwam,

vastgezogen

aan je verleden,

losmakend

naar het heden.

als het hart gesloten

blijft

kunnen we niet delen

ik ben alles

wat je zoekt in een vrouw…

zeg je

met je hoofd,

ik ben het

niet voor jou.

want je hart

voelde anders,

loslaten doet pijn.

de herinnering

is geboren…

*
februari 09
jess

kerst gedicht

Gemaakt door mijn oud-collega Jannes.

Klein. klein, kereltie, wat lig ej daor te kleumen,
Gewikkeld in wat doeken en op een bossie stro.
Gien mensk die ’t non al kan geleuven,
Dat ej ’n verlosser bent, of zo.

Daor lig ej in die kolde stal,
Umringd deur ’n ezel en wat schaopen,
‘k Heb heurt dat ’t vannacht ok vriezen zal,
‘k Hoop zo da’j lekker warm zult slaopen.

Maor kiek, daor komt de eerste visit al an,
Drei hooggeplaatste heren.
Hoe ’t neis zo snel verspreiden kan,
Dat komp deur ‘d hogere sferen.

Want engelen hebt allang verteld
Dat ej vannacht geboren bent,
Je komst die was al lang veurspeld,
Allien wanneer was niet bekend.

Maor ’t is d’er non dan toch van komen,
God’s zeun lig hier in dizze stal.
Vervuld bent non de wildste dromen,
Umdat hie vrede brengen zal.

Voor een vriend….

IDENTITEIT 

Verdriet. Pijn. Nacht. 

Jij mens zo geslagen. 

Sta op, blijf staan,

weet je uitgedaagd.

 Minder,

maar ook meer kun je worden.

 Meer mens.

Alleen een boom

 gebeukt en geteisterd, 

alleen een boom

die storm na storm doorstond

 is ook volop,

in alle majesteit boom.

 Steeds weerbaarder jij, 

onweerstaanbaarder.

Steeds duidelijker

 je identiteit.   

   hans bouma.

Rijker aan leven….

Rijker aan leven

Rijker word je
steeds rijker
Rijker aan licht
rijker aan vriendschap
rijker aan vreugde
rijker aan verdriet
rijker aan pijn
Rijker aan leven,
geleefd hebben.

Rust..

Als ik naast je mag liggen,

en jij mijn hoofd

tegen je borst vouwt,

dan voel ik rust…

En in je adem en je hart

hoor ik de bomen en de zee.

En ik besef,

jij en ik,

wij staan geschreven

als deel van dezelfde

onstuitbare levensrivier

die het heelal doorstroomt.

En in het licht van zoveel oneindigheid

blijken er geen verschillen.

Uit: Op het leven…..! van Rose Roderiques Pereira

boekje gekregen van een vriend. Het 1e gedicht wat ik las toen ik dit boekje opendeed.